Σαν σήμερα
"Ἐγεννήθην ἐν Σκιάθω, τῇ 4 Μαρτίου 1851. Ἐβγήκα ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸν Σχολεῖον εἰς τὰ 1863, ἀλλὰ μόνον τῷ 1867 ἐστάλην εἰς τὸ Γυμνάσιον Χαλκίδος, ὅπου ἤκουσα τὴν Α΄ καὶ Β΄ τάξιν. Τὴν Γ΄ ἐμαθήτευσα εἰς Πειραιᾶ, εἴτα διέκοψα τὰς σπουδάς μου καὶ ἔμεινα εἰς τὴν πατρίδα. Κατὰ Ἰούλιον τοῦ 1872 ὑπήγα εἰς τὸ Ἅγιον Ὅρος χάριν προσκυνήσεως, ὅπου ἔμεινα ὀλίγους μῆνας. Τῷ 1873 ἤλθα εἰς Ἀθήνας καί ἐφοίτησα εἰς τὴν Δ΄ τοῦ Βαρβακείου. Τῷ 1874 ἐνεγράφην εἰς τὴν Φιλοσοφικὴν Σχολήν, ὅπου ἤκουα κατ’ ἐκλογὴν ὀλίγα μαθήματα φιλολογικά, κατ’ ἰδίαν δὲ ἠσχολούμην εἰς τὰ ξένας γλώσσας.
Μικρὸς ἐζωγράφιζα Ἁγίους, εἴτα ἔγραφα στίχους, καί ἐδοκίμαζα να συντάξω κωμῳδίας. Τῷ 1868 ἐπεχείρησα νὰ γράψω μυθιστόρημα. Τῷ 1879 ἐδημοσιεύθη "ἡ Μετανάστις" ἔργον μου εἰς τὸ περιοδικὸν "Σωτήρα". Τῷ 1882 ἐδημοσιεύθη "Οἱ ἔμποροι τῶν Ἐθνῶν" εἰς τὸ "Μὴ χάνεσαι". Ἀργότερα ἔγραψα περὶ τὰ ἑκατὸν διηγήματα, δημοσιευθέντα εἰς διάφορα περιοδικὰ καί ἐφημερίδας."
έγραφε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης σε ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα που έγραψε μετά από παράκληση του Γιάννη Βλαχογιάννη.
Πέρα όμως από το γεγονός ότι σαν σήμερα γεννήθηκε ο Παπαδιαμάντης είναι που:
"Οπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί,
όπου και να θολώνει ο νους σας
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη",
όπως έγραφε ο Οδυσσέας Ελύτης στο "Αξιον Εστί". Ακολουθώντας την προτροπή του ας ξαναδιαβάσουμε στους "Θαλασσοχώρηδες"
"Μικρόν μετά την μεσημβρίαν έφθασε μέγα πήλινο γκιουβέτσι με χασάπικους μεζέδες, σπληνάντερο και κοιλίτσες και καρδιές, μετά παχείας βορβορόχρου σάλτσας. [...]
Η πεντακέφαλος εύθυμος παρέα επείθετο να ψηφοφορήση «μονοκούκι» υπέρ του ενός κόμματος ή υπέρ του άλλου, αντί προκαταβολής 210 δραχμών είς μετρητά, ενός γκιουβετσίου, δύο γαλονιών οίνου κ' ενός παγουρίου ρακής, ως και ζεύγους τσαρουχιών περιπλέον δια τον Κώσταν τον Άγγουρον"
για να μην ξεχνάμε και τη σύγχρονη πεντακέφαλη πολιτική παρέα και τα μέτρα λιτότητας.
Οι Κυνοκέφαλοι ζουν ακόμη. Περιπλανιούνται στις παραθαλάσσιες λεωφόρους των σώψυχων κειμένων ανάμεσα σε χειρόγραφα, κώδικες και τις κιτρινισμένες σελίδες λευκών κάποτε σημειωματαρίων και σε γραμμές ασπρόμαυρων σχεδίων.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2016
(1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2014
(12)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2013
(14)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2012
(17)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2011
(33)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
▼
2010
(48)
- ► Δεκεμβρίου (7)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (8)
-
►
2009
(53)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
►
2008
(28)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
Περιδιαβαίνοντας και σταματώντας
- # ΚΥΝΟΚΕΦΑΛΟΙ και ΑΛΛΟΙ
- # οι αυθεντικοί Κυνοκέφαλοι
- 'alios
- EX LIBRIS
- Fairuz
- Herr K.
- Mahmoud Darwish
- NATPRESH, η ανεξάρτητη εφημερίδα των Πομάκων
- Und ich dachte immer
- death to the world
- Άρωμα Ασίας
- Αποικία Ορεινών Μανιταριών
- Αρσένιος Μέσκος
- Για την απλή και ήσυχη ζωή συν πάσι τοις αγίοις...
- Ημερολόγιο
- Ιδιωτική Οδός
- Ιστολογιακόν σημειωματάριον φιλαλήθους
- Μάνος Χατζιδάκις
- Μικρά Δοκίμια
- Μικρός Απόπλους
- Νίκος Διακογιάννης Τέρα Άμου
- Νεκτάριος
- Νόστος
- Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα
- Ορθόδοξος κόσμος
- Πόντος και Αριστερά
- Σημειωματάριο
- Στον ίσκιο του Ήσκιου
- Σύνδεση με Κάιρο
- Το Μανιτάρι του Βουνού
- Το παιδί της πλατείας
- Τρελογιάννης
- Τσουκνίδα
- Υπέρβαση
- Χριστιανισμός
- ο δύτης των νιπτήρων
- π. Λίβυος
- το ιστολόγιο του Ρογήρου
- أوقيانوسُ قطرةٍ Σταγόνας Ωκεανός
- قبسٌ من نور Φως από το φως
3 σχόλια:
Τα γενέθλια του Παπαδιαμάντη...
Πέρασαν και ούτε που τ'ακούσαμε, τα ξεχάσαμε, τα προσπεράσαμε.
Και δεν λέω για τους άλλους. Για τον εαυτό μου λέω, γιατί τα κείμενά του είναι από τα λίγα πράγματα που πραγματικά με γαληνεύουν.
Καλησπέρα, Γρηγόρη. Πολύ ταιριαστά τα κομμάτια του "παζλ" που μας πρόσφερες. Και μη θαρρείς! Επειδή το έγραψε ο Ελύτης αυτό για τον Σολωμό και τον Παπαδιαμάντη, ακούγεται μέχρι σήεμρα. Αν το έλγε εκπρόσωπος της εκκλησίας ή ένας απλός παππούλης, θα το διακωμωδούσαν οι "εκσυγχρονιστές". Τρομάρα τους!
Φώτη, γιατί να μας θυμήσουν τα γενέθλια του Παπαδιαμάντη; Υπάρχουν άλλα θέματα στην επικαιρότητα...Τα κείμενα του όχι μόνο γαληνεύουν, αλλά και μια πρόκληση για αναστοχασμό και σκέψη.
Νίκο, δυστυχώς μας έμαθαν και αναπαράγουμε στερεότυπα δίχως διάθεση κριτική. Κι αν ακόμη το είπε ο Ελύτης, το ερώτημα σήμερα είναι: Γιατί να θυμόμαστε ή και να διαβάζουμε τον Παπαδιαμάντη; Αυτός ταιριάζει (εμπορικά) μόνο ως επιδόρπιο στην καταναλωτική ευωχία των Χριστουγέννων και το Πάσχα... 'Ασε, που είναι και ενοχλητικός με τα όσα λέει..
Δημοσίευση σχολίου