Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

κοιμητήριο μνήμης

Τι να θυμόμαστε τώρα....
τον Χαμιντουλάν Νατζαφί;
Ε, αυτός δεν έκανε απεργία πείνας,
έψαχνε στα σκουπίδια για να χορτάσει την πείνα του.

Προχωρημένα και αρχικά στάδια Υπατίτιδας
και μαζί εμβόλια και φάρμακα κατά της Υπατίτιδας
όλα με παρενέργειες
απειλούν τη μνήμη,
η οποία έτσι κι αλλιώς είναι επιλεκτική
ίσως και εκλεκτική...

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

happy birthday!

Άραγε, πότε είναι τα happy birthday του έθνους-κράτους μας;
Καμιά-δυο μέρες πριν ή θα πρέπει να τα γιορτάσουμε καμιά-δυο μέρες μετά; Μάλλον το ερώτημα είναι, για να το θέσουμε σε ένα ευρύτερο πλαίσιο και με μια συνολική θεώρηση, πως θα πρέπει να γιορτασθούν φέτος αυτά τα happy bithday και τι νόημα θα πρέπει να έχουν;
Κάποιοι με τα μεγάλα ερωτηματικά να ακολουθούνται από περισσότερες απαντήσεις συνεχίζουν την αναζήτηση. Άρχισαν να κατεβάζουν από τις βιβλιοθήκες και τα ράφια που σκονίζονταν παρέα και με κάποιες παλιές εγκυκλοπαίδειες, τα Απομνημονεύματα των πρωτ-αγωνιστών, [άνομων, παράνομων και νόμιμων], όλα δερματόδετα και με χρυσογράμματη ράχη για να τα διαβάσουν ή για να τα ξαναδιαβάσουν. Για να γνωρίσουν από πρώτο χέρι αυτά που έγιναν. Όσα γλύτωσαν δηλαδή, γιατί αρκετά από αυτά, όπως και 'κείνη η παλιά με μαύρο δέρμα δεμένη και το χρυσό στάχυ στη ράχη Ιστορία του Παπαρρηγόπουλου, ήταν να γνωρίσουν τον εκτοπισμό και την εξορία [στη μεταπολίτευση, αλλά λίγο αργότερα ακολούθησαν και τα άλλα, τα "κόκκινα", για να τους κάνουν παρέα]. Κι όποιος το μετάνοιωσε που τα πέταξε τώρα, ας μην ανησυχεί, γιατί σε λίγο καιρό θα ξεκινήσει η ανατύπωσή τους και η διανομή τους όλο και από κάποια εφημερίδα την Κυριακή.
Κάποιοι πάλι με πίστη και αφοσίωση στο κοινωνικό περιεχόμενο, δεν τους ενδιαφέρει η ημερομηνία. Αυτή τη φορά σκέφτονται να βγούνε οι ίδιοι να παρελάσουν. Για να δείξουν τι σημαίνει πραγματική παρέλαση και όχι εκείνη, το κατάλοιπο από κάτι τεταρτοαυγουστιάτικα όνειρα και απριλιανά πειράματα. Τέρμα η στοίχιση και κάτω οι σημαιοφόροι, να είναι πάντα μπροστά οι πιο ψηλοί και οι πιο ψηλές και όλα αυτά που καταπιέζουν και συμπιέζουν. Με μπλοκ καλά οργανωμένα, τα χέρια δοσμένα ο ένας στον άλλον και επιτέλους όλοι σημαιοφόροι και χωρίς διακρίσεις ύψους, θα βροντοφωνάξουν τα πραγματικά συνθήματα της πραγματικής επανάστασης. Μπορεί να μπερδέψουν λίγο τις επετείους και τις κατοχές, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. [Εκεί βέβαια μπορεί να συναντήσουν και τίποτε άλλους, με στοίχιση, που είχαν την ίδια ιδέα, αλλά με άλλα συνθήματα, τα πραγματικά ισχυρίζονται κι αυτοί.] Και θα συνεχίσουν όλο και σε κάποια ταβέρνα για να τραγουδήσουν κλέφτικα τραγούδια. Τώρα, αν κάποιος θα έχει την ιδέα να κουβαλήσει μαζί του και κανένα γιαουρτάκι, από εκείνα τα ζωντανά και ιπτάμενα που εμφανίστηκαν τον τελευταίο καιρό, αυτό θα το μάθουμε τις επόμενες μέρες με τη δέουσα πολιτική και βαθυστόχαστη ανάλυση στις ειδήσεις.
Είναι και 'κείνοι οι παραδοσιακοί που θα βγάλουν τη σημαία στο μπαλκόνι, οι "προβλεπόμενοι" και οι πιστοί στις παραδόσεις. Οι νοικοκυρές τους θα έχουν βάλει από το βράδυ τον μπακαλιάρο να ξαρμυρίσει, και μόλις γυρίσουν από την εκκλησία θα τον τηγανίσουν και θα φτιάξουν και την παραδοσιακή σκορδαλιά στο γουδί. Όλο και κάποιος σταθμός θα έχει δημοτικά τραγούδια και σίγουρα θα πάρουν μετά τηλέφωνο τους Βαγγέληδες και τις Βαγγελίτσες που γιορτάζουν.

Όπως και να έχει, ο καθένας θα γιορτάσει με το δικό του τρόπο τα happy birthday φέτος και πάλι την ίδια μέρα.
Ίσως αλλάζει πως το απόγευμα άλλοι θα πάνε στους Χαιρετισμούς, άλλοι θα είναι σε επίσκεψη, και άλλοι θα ακούν και θα σχολιάζουν τα διαγγέλματα από τη Σύνοδο Κορυφής. Ίσως δεν είναι σίγουρη η ημερομηνία για τα πραγματικά happy birthday του έθνους-κράτους. Ίσως και να μην είναι σωστός ο τρόπος που τα γιορτάζουμε.
Το σίγουρο είναι πως αργά το βράδυ η Νικολούλη πάλι θα ρίχνει φως στο τούνελ σπάζοντας για μια ακόμη φορά ρεκόρ στην ακροαματικότητα....

     

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΔΙΑΒΑΤΕΣ

ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ!

Συνολικές προβολές σελίδας

FeedBurner FeedCount