[Η Λωξάντρα] " Όταν, ύστερα από δυο εβδομάδες, έφυγε απ’ τα Ταταύλα, μόλις πάτησε το πόδι της στο Μακροχώρι, αμέσως στη μύτη της ήρθε η μυρωδιά του σπιτιού της, η μυρωδιά του κήπου της και η μυρωδιά από τον κήπο του Ρεσάτ πασά που ήταν δίπλας τον δικό της. Οι απριλιάτικες βροχές είχανε σταματήσει και τα κυπαρίσσια από τον κήπο του Ρεσάτ πασά ήτανε καταπράσινα. Ο πλάτανός της είχε τινάξει τα νέα φυλλαράκια του και πάνω απ’ το ντουβάρι φαίνονταν οι καινούργοι κλώνοι από το αιγόκλημά της. Η μικρή πόρτα του κήπου της ήταν ανοιχτή και στο κατώφλι κάθουνταν η γάτα της η Καλυψώ,-άσπρο πονπόνι πούντρας, τιφτίκι ανατολίτικο. Σεχερεζάντ από τις χίλιες και μια νύχτες των παραμυθιών. Ωραία των ωραίων ανάμεσα στις γάτες της Ανατολής. Και μόλις την είδε την Λωξάντρα από μακριά, τη γνώρισε! Αχ! Αυτό δεν είναι η χαρά. Και οι σκύλοι της γειτονιάς τη γνώρισαν."
Μαρία Ιορδανίδου, Λωξάντρα (1963)
"Οι γάτες της Πόλης έχουν πιο ανατολίτικη συμπεριφορά από τους δίποδους κατοίκους της. Τις βλέπετε να γλιστρούν αθόρυβα στους δρόμους, κοιτώντας ανήσυχα μέσα από τα μισόκλειστα βλέφαρα τους, ενώ τα αφτιά τους στρέφουν σαν ραντάρ στην παραμικρή υποψία εχθρικού βήματος, έτοιμες για δράση μόλις τους δοθεί η ευκαιρία να παρανομήσουν, καιροφυλακτώντας πάντα για μια λεηλασία ή ένα γιουρούσι, με περπατησιά γεμάτη χάρη και με λουσάτη φορεσιά, αυτές οι εγκληματίες αριστοκράτισσες των σοκακιών, διεφθαρμένες από τη γρατζουνισμένη τους μουσούδα έως τη δαγκωμένη τους ουρά, ανατολίτισες από τα στραφταλιστά αχάτινα μάτια πάνω στο αιγυπτιακό κεφάλι τους ως τα φονικά, εξασκημένα στα καλντερίμια, νυχοπόδαρα τους."
John Freely, Εικόνες από την Πόλη, (μτφρ. Μ. Αργυράκη), Printa 2007
"Να περπατήσεις στο Αρναούτκιοϊ και να χαζέψεις το γάτο της κυρίας Λουλούς, που παραμονεύει στην αποβάθρα για να αρπάξει με το πόδι του το ζαλισμένο από τα ορμητικά ρεύματα ψάρι."
Μαριάννα Κορομηλά, Η Μαρία των Μογγόλων, εκδ. Πατάκης 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου