Συγγνώμη, Ιστορία....

Πολλοί σήμερα ίσως δεν γνωρίζουν τον Μανόλη Γλέζο, αλλά πιθανόν και να τον έμαθαν από το περιστατικό του ψεκασμού του με δακρυγόνα, θέμα γνωστό και πολλαπλώς σχολιασμένο, που έστρεψε για λίγο το ενδιαφέρον μας αλλού από τα άλλα θέματα της επικαιρότητας, τα πιο "σημαντικά".

Άλλαξαν τα ήθη, ήρθε και ο καιρός της συγγνώμης, αλλά χωρίς δημοσιογράφους και κάμερες γιατί ο νεαρός αστυνομικός φοβάται τη δημοσιότητα και ο Μ. Γλέζος δε θέλει να γίνει σήριαλ η περιπέτειά του. [Αυτό ας το νοιώσει και ας το κατανοήσει, όπως θέλει ο καθένας, παρ΄όλα αυτά έγινε γνωστή και η συνάντηση και το φίλεμα].

Σε κάποιο σημείο της συνάντησης φαίνεται να δηλώνει ο Δημήτρης ότι στη σχολή, που διάλεξε και σπούδασε, δεν διδάσκονται μαθήματα ιστορίας κι ο Γλέζος σχολίασε "Ζητάμε από τους μετανάστες να ξέρουν ιστορία, ενώ δεν τη διδάσκονται οι αστυνομικοί".

Κι αφού άλλαξαν τα ήθη, αλλάζουν πλέον και οι δομές των σπουδών, ώστε μετά από συμφωνία με τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη που διαπίστωσε το έλλειμα των ιστορικών μαθημάτων, ο Μ. Γλέζος θα μιλήσει σε δύο διαλέξεις στην Αμυγδαλέζα στους άνδρες που υπηρετούν ως δόκιμοι στις 24 Μαρτίου. (Προφανείς οι λόγοι, παραμονή της 25ης....)

Καλό είναι να εμπλουτίσουν τις σπουδές και με γνώσεις για την ελληνική λογοτεχνία. Μιας και μαθαίνουν τους Μανόληδες, υπήρχε κι ένας άλλος Μανόλης, ο Αναγνωστάκης. Επειδή λίγο δύσκολο να τον καλέσουν κι αυτόν για απαγγελία, πιθανόν να αναρτήσουν κάτι από τα παρακάτω:

Το παρελθόν μιας αυταπάτης.
*
Και ήξερες πως όλα αυτά αργά ή γρήγορα θα τελειώσουν.
*
Να βλέπεις τα ίδια πράγματα να γίνονται και να ξαναγίνονται.
*
Δεν έφταιγεν ο ίδιος. Τόσος ήτανε.


(όπως έγραφε ο Μανόλης Αναγνωστάκης στο "ΥΓ".)