από την Ουρανία και Πάνδημο στην Αφροδίτη Focus

Η θεά Αφροδίτη στη ρωμαϊκή περίοδο πήρε το όνομα Venus, και μαζί και τις ιδιότητες της ετρουσκικής θεότητας Τuran [του έρωτα και της ζωτικότητας, απεικονίζεται ως νεαρή φτερωτή], καταλαμβάνοντας μια σημαίνουσα θέση στη Ρώμη του 3ου π.Χ. αιώνα.
Τιμήθηκε αρχικά ως Venus Obsequens και έπειτα από τον Σύλλα ως Venus Felix, και που εικονίζεται ως Pudica (αιδουμένη) κρατώντας με το χέρι της τις δύο άκρες του ιματίου της μπροστά στο αιδοίο της. Μια άλλη μορφή, η Venus Victrix, αφιέρωμα στο θέατρο του Πομπηίου (55 π.Χ.), απεικονιζόταν οπλισμένη [ σύμφωνα με αντίγραφα στο Λούβρο και τη Φλωρεντία], ενώ ιδιαίτερα αγαπητό ήταν το θέμα της Venus Genetrix (έργο του Αρκεσίλαου στην Αγορά του Καίσαρα, αντίγραφο έργου του Καλλίμαχου). Ως Venus Fisica εμφανίζεται ε τον Πρίαμο και είναι πλέον προστάτιδα των κήπων και της γονιμότητας, ενώ στις παραθαλλάσιες περιοχές και τα λιμάνια η Venus Marina εικονίζεται σε κοχύλι, με δελφίνι ή θαλάσσια τέρατα.
Σε όλη αυτή τη πορεία της η Venus εμφανίζεται με διάφορες μορφές, της αποδόθηκαν διάφορες ιδιότητες και πολλά επίθετα: Acidalia , Acraea , Aligena, Alitta , Amathusia, Amica , Anadyomene, Anaitis, Androphonos , Anosia, Apaturia , Aphacite, Aphrodita , Apostrophia, Appias , Architis, Area, Argynnis, Armata, Artimpasa, Astarte, Aurea, Barbata , Basilea, Basilissa, Caelestis , Calva, Candarena, Castnia, Cloacina, Cnidia, Colaena, Colias, Cypria, Cytherea, Derceto, Despoina, Dexicreontic, Dionea, Divaricatrix, Doritide, Elephantine, Elicopis, Epipontia ,Εpitragia , Erycina, Etaira, Euplea, Exopolis, Felix, Fisica, Friga, Frugi, Frutis, Genetrix, Golgia, Hippolyteia, Hortensis , Hospita , Idalia , Iona, Iovia, Junonia, Kallipygos, Libentina, Libitina, Limnesia, Magada, Marina, Martialis, Marzana, Mascula, Mechanites, Mefitis, Melissa, Mithras , Morpho, Mucheia, Mylitta, Myrtea, Nanea, Nephthe, Nicophore, Obsequens, Ontava, Pandemia, Paphia, Pelagia, Peribasia, Phila, Philommeides, Plagiaria, Pompeiana, Pontogenia, Praxis, Psithyros, Pudica, Pyrenaea, Pythonica, Saligenia, Scotia, Speculatrix, Strippasa, Symmachia, Syntrophus, Talente, Tanais, Telessigama , Thalassia , Tritonia , Urania, Verticordia , Victrix , Vitrix, Zephyria, Zerynthia (για το τι σημαίνουν όλα αυτά δες εδώ)

Τώρα, προστέθηκε στο μακρύ κατάλογο VENUS FOCUS [προστάτιδα της ευρωπαϊκής οικονομίας]

Αλλά, αρκετά με τη ρωμαϊκές μεταμορφώσεις της Αφροδίτης σε Venus...
ας ακούσουμε την Σαπφώ να υμνεί την Αφροδίτη:

Ομορφόθρονη αθάνατη Αφροδίτη,
κόρη του Δία, σου δέομαι, δολοπλέχτρα,
με πίκρες και καημούς μη, Δέσποινα,
παιδεύεις την ψυχή μου`

μα έλα μου, αν και κάποτε, από πέρα
μακριά, το κάλεσμά μου όμοι' αγροικώντας,
ήρθες, το πατρικό παλάτι αφήνοντας
και το χρυσό σου αμάξι

ζεύοντας` κι όμορφα στρουθιά πετώντας
γοργά στη γη σε φέρανε τη μαύρη
παν' απ' τον ουρανό με φτεροκόπημα
πυκνό μεσ' στον αιθέρα`

κι ως έφτασαν ταχιά, χαμογελώντας
με την αθάνατη όψη, ω μακαρία,
με ρώτησες σαν τι και πάλι να `παθα,
τι σε καλώ κοντά μου,

τι λαχταρά η ψυχή μου η φρενιασμένη
τόσο πολύ να γίνει: - "Ποια και πάλι
θες η Πειθώ να φέρει στην αγάπη σου;
Σαπφώ, ποια σ' αδικάει;

Γιατί αν φεύγει, γοργά από πίσω θα `ρθει,
κι αν δεν παίρνει σου δώρα, θα σου φέρει`
τώρ' αν δε σ' αγαπάει, θα σ' αγαπήσει
και δίχως να το θέλει".

Ω, έλα μου και τώρα, κι' απ' τις μαύρες
τις έγνοιες λύσε με, κι ό,τι ν' αληθέψει
ποθεί η ψυχή μου τέλεσ' το κι ατή σου
συ γίνε ο βοηθός μου.


(μετάφραση: Παναγής Λεκατσάς)

Σύντροφοι, η ταξική προέλευση κρατάει για αιώνες...

Η ΦΑΡΜΑ

Εδώ καράβια χάνονται
βαρκούλες αρμενίζουν
χίλια τραγούδια κόκκινα
στο τέλμα μου σαπίζουν

Αδιόριστος καθηγητής
ο έρωτας παλεύει
μα του την πέφτουνε τα ΜΑΤ
και φτάνει αιμόφυρτος στο ΚΑΤ
που δεν εφημερεύει

Να δεις που πάλι σύντροφοι
θα ‘μαστε στους αγώνες
η ταξική προέλευση κρατάει για αιώνες
Αυτή κι αν είναι έρωτας
αυτή κι αν είναι κάρμα
ξυπνάτε ζώα μου αργά πήρε φωτιά η φάρμα

Καλά κοιμήσαμε τον Μαρξ
τον ύπνο του αδίκου
μα έχει βαρύ ροχαλητό
και μου γκρεμίζει στίχους

Αργόμισθος ο έρωτας
μουτζούρωνε χαρτάκια
στα Γιάννενα ήτανε πασάς
μα ο εκσυχρονιστής νταλκάς
τον κάνει κομματάκια


Στίχοι: Ισαάκ Σούσης
Μουσική & Πρώτη εκτέλεση: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Το διάλειμμα κρατάει δυο ζωές -2001

Εθνολαϊκιστές & Εθνομηδενιστές

(...)

Ἀπὸ τὴ δύση ἔρχονται, φαίνονται κουρασμένοι,
γιατὶ τὄχουν στὴν μοίρα τους νὰ ὁδεύουνε σκυμμένοι.
Τρέχουνε νὰ τὴ φτάσουνε καὶ νἄτηνε μπροστά τους,
μὰ ὅσο τὴν ζυγώνουνε, γλιστράει πάλι μακριά τους.

Ἡ ἀνατολὴ μένει γι᾿ αὐτοὺς πάντα μιὰ χώρα ξένη,
ὅπου κρατάει ἐπίμονα τὴν πόρτα της κλεισμένη.
Καὶ πάντα πεισματάρικα κρατάει τὰ μυστικά της,
γιὰ νὰ τὰ λέει στὰ κρυφά, τὴ νύχτα, στὰ παιδιά της

[Ανατολὴ ανατολών,
στίχοι: Ευ. Ζάχος.
Στους Χειμερινούς Κολυμβητές, Η Μαστοράντζα του Ερντεμπίλ, Lyra, 2005]

Ο μαύρος Χριστός

Σήμερα Ημέρα Ποίησης, και ειλικρινά δεν ξέρω αν προσφέρουν τελικά κάτι αυτές οι "μέρες".
Επειδή όμως για κάποιους κάτι και να σημαίνει κι Οι Κυνοκέφαλοι αγαπούν την Ποίηση ας διαβάσουμε κι αυτό:

Γυρεύω έναν ντόπιο ζωγράφο,
για να μου φτιάσει
ένα μαύρο Χριστό.
Να μου ζωγραφίσει
τον Κύριό μου και Πατέρα μου
μ’ έναν όμορφο χιτώνα
σαν κι αυτόν που φοράει
ο δικός μου γονιός.
Άκουσε με,
Χριστέ μου και Πατέρα μου:
οι λευκοί σε παράστησαν
σαν έναν ωραίο άντρα
από τη δική τους φυλή,
οι κόκκινοι Ινδιάνοι
σε ζωγράφισαν ίδιο μαζί τους,
οι κίτρινοι
σου δάνεισαν το χρώμα τους.
Θα αρνηθείς τώρα
να πάρεις και το δικό μου χρώμα,
το μαύρο;

Αφρικανική ποίηση από το περιοδικό «Πάντα τα Έθνη», τεύχος 3, 1982