"Εκεί, σ' αυτή τη φυλακή, έπεσε η αυλαία της ματωμένης Κυριακής. Με κρατήσανε στο ίδιο κελί από όπου αποχαιρέτησα τόν Νίκο από την Κυριακή ώς τήν Τετάρτη. Απόγευμα έγινε η μεταγωγή μου στη μόνιμη πια κατοικία μου, τις Γυναικείες Φυλακές Αβέρωφ. Εκεί βρήκα το γιό μου, πού ήταν επτά μηνών. Αυτά τα γενέθλια ήταν και τα μόνα που προλάβαμε να "γιορτάσουμε" με τον Νίκο. Τώρα κρατούσα στα χέρια μου τόν μικρούλη Νίκο, κι έπρεπε να βρω τον τρόπο να γνωρίσει,μεγαλώνοντας τον πατέρα του...."
Έλλη Παππά
Γράμματα στο γιο μου
εκδόσεις Άγρα 2007
2 σχόλια:
ήταν καιροί για ήρωες και αντιήρωες, τώρα είναι καιροί για σκιές;
Όσο και αν το θέλουν κάποιοι να είναι καιρός για σκιές ή να χαρακτηρίζουν έτσι την εποχή μας, πάντοτε υπάρχουν ήρωες και αντιήρωες. Μόνο που αυτούς δε θα τους δούμε σήμερα να παρελάζουν στα φεστιβάλ τηλοψίας και να εξαγοράζουν εύσημα επωνυμίας.
Δημοσίευση σχολίου