Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Η πορεία προς τις 4 του Οκτώβρη και μετά ......



Πορεία

Τότε ήρθε στη συνεδρίαση ο Χαρίλαος,
πραγματικό του όνομα Γεράσιμος,
και είπε:
"Συναγωνιστές θα νικήσουμε".
Τον σκότωσαν έπειτα από δυο μέρες.
Και ήρθε στη θέση του ο Αλέξης,
όνομα πραγματικό του Νίκος,
και είπε:
"Συναγωνιστές θα νικήσουμε".
Στο τρίτο κύμα της τρομοκρατίας
έπιασε θέση λογιστή.
Τότε ήρθε στη θέση του ο Γρηγόρης,
επιλεγόμενος Αρμένης, πραγματικό του όνομα άγνωστο
κ' είπε:
"Αδέρφια, θα περάσουμε πολλές δοκιμασίες
μα θα νικήσουμε".
Αργότερα ανέλαβε πιο υπεύθυνη δουλειά.
Κ' ήρθε στη θέση του η Ρόζα,
πραγματικό της όνομα Φανή,
κ' είπε:
"Θα πρέπει τώρα να προσαρμοστούμε
στις νέες συνθήκες".
'Οταν την πιάσαν ήρθε στη θέση της ο Πέτρος,
πραγματικό του όνομα Θανάσης
κ' είπε:
"Ο δείχτης των απεργιών ανέβηκε".
Πέθανε αργότερα στο σανατόριο.
Κ' ήρθαμε με τη σειρά μου εγώ κι ο Πελοπίδας κι ο Στρατής
ήρθαν παιδιά καινούργια, οι καταδίκες ηγετών
ήρθανε τα πεντάχρονα, τα εφτάχρονα, οι αλλεπάλληλες επαναστάσεις
ήρθανε τα συνέδρια, η αποκατάσταση νεκρών ηρώων
ο θάνατος από τα γερατειά
σκοτείνιασε η σειρά των ονομάτων, μπερδεύτηκε η συνέχεια...
Και είπε ο νέος εργάτης στη νέα συνεδρίαση:
"Σύντροφοι θα νικήσουμε".






Μπαλλάντα ενός μικρού γραφειοκράτη

'Ανθρωπος καθώς λεν πολύ συνειδητός.
'Αλλοτες έλεγε τ' όνομα του Στάλιν
δυο-τρεις φορές την ώρα.
Τώρα θυμάται λίγο ξεχασμένο Μαρξ και Λένιν
μα πιο πολύ κουβέντες
συγχρόνων ηγετών της μόδας.

'Ανθρωπος καθώς λεν πολύ συνειδητός.
'Αλλοτε τολμηρός πολύ
να κριτικάρει τους πιο κάτω.
Τώρα μιλάει πού και πού
για κριτική και προς τα πάνω
και ξεσκονίζει λίγο πιο διακριτικά.

'Ανθρωπος καθώς λεν πολύ συνειδητός.
'Αλλοτες έτοιμος να καταγγείλει όποιον διαφωνούσε
χαφιέ, τσιράκι της Ασφάλειας, όργανο της Ιντέλλιτζενς.
Τώρα, αληθινά αλλαγμένος,
τον βγάζει μόνο ρεβιζιονιστή, οππορτουνιστή,
κ' επιεικώς, χαλαρό ηθικά.

'Ανθρωπος πραγματικά συνειδητός
που τώρα όπως και πριν
στο κίνημα αφιερώνει
τη ζωή του ολόκληρη
έχοντας τη ματιά του προσηλωμένη
στις πρώτες θέσεις στις εξέδρες.



Τίτος Πατρίκιος




(από τη συλλογή "Μαθητεία 1952-1962", Πρίσμα, 1978)





ΛΟΥΦΕΣ ΚΑΙ ΓΛΕΝΤΙ

Σε μούλκι ματοπότιστο και κοκαλοσπαρμένο .
αφεντικό με βάλανε μ’ ένα λουφέ μεγάλο,
ξένος για τούτο ήμουνα κι αυτό για μένα ξένο,
μα ρίζες πρόφθασα πολλές στο χώμα του να βάλω…
Οι ρίζες βγάλανε κλωνιά και τα κλωνιά μπουμπούκια
και τά μπουμπούκια τον καρπό θα δέσουνε μια μέρα.
Ως τώρα πήδησα πολλά μέσα σ’ αυτό παλούκια,
μα σ’ όλους τους κολλήγους μου επήρα τον αγέρα.
Λουφές και γλέντι! Τι ζωή! Κουκούτσι δε με μέλλει,
πώς πάνε τα ζωντόβουλα που μ’ έχουνε γι’ αφέντη!
Οργώνουν άλλοι, μα εγώ, εγώ τρυγώ τ’ αμπέλι,
το ξεζουμιάζω και τραβώ. . . Τραβώ μεγάλο γλέντι.
Λογαριασμό δεν μου ζητούν, λογαριασμό δεν δόνω,
κι αν μέσα στο μεθύσι μου ή κανενού κεφάλι,
ή πιάτα, τζάμια σπάσουνε, το κέφι μου δε χάνω. . .
Υγεία να ’χω μοναχά και τα πλερώνουν άλλοι.
Μέσα στο κτήμα μου πολλοί δουλεύουνε κολλήγοι
τους στίβω σε χρονιάτικο μεγάλο γηομοίρι,
δόξες, ταξίδια και λουτρά, ραχάτι και κυνήγι
τα βγαίνω απ’ τον ίδρω τους —ψυχή μου πανηγύρι!
Εδώ και κει καμιά φορά μαλώνουν μεταξύ τους
βριζοκοπούνται, κλέβονται, κλοτσιώνται, κουτουλιώνται,
λυούνε τις μύτες, γδέρνονται. . . είναι δουλειά δική τους
σώνει μονάχα του λουφέ λεφτά να μη χαλιώνται. ..
Από ψηλά, πολύ ψηλά τους βλέπω σα μυρμήγκια,
πού σέρνουνε κουκί - κουκί στην τρύπα τους το στάρι,
για να το φάνε μονομιάς αχόρταγα ποντίκια
και πάλι βγαίνουν παγανιά για πόντικα θρεφτάρι. ..
Αν αγριεύουν στα κρυφά και το μουστάκι στρίβουν
αν μουρμουρίζουνε πολλοί για την αναμελιά μου
Ε! τι με μέλλει! . . . Μέσα τους βεζούβιο κι αν κρύβουν. ..
Λουφές και γλέντι δυνατό! Αυτή ’ναι η δουλειά μου.

Κλεάνθης Τριαντάφυλλος (Ραμπαγάς) , 1881


Προέλευση:

α. Πορεία, Μπαλλάντα ενός μικρού γραφειοκράτη : http://www.sarantakos.com/kibwtos/patrikios16.htm#poreia


β. ΛΟΥΦΕΣ ΚΑΙ ΓΛΕΝΤΙ







2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ποίηση και πολιτική;

γρηγόρης στ. είπε...

Μόνο που οι πολιτικοί μας είναι άγευστοι και άοσμοι από κάθε μορφή ποίησης και έννοια πολιτισμού. Ενίοτε, χρησιμοποιούν την ποίηση για εύκολη συνθηματολογία, αλλά μέχρι εκεί.
Βλέπεις οι mainstream διαβάζουν μόνο "Βιζυηνό", όπως ο Άρης Σπ. και η Άννα Δ., άλλοτε ασχολούνται ακόμη και στη Βουλή με το αν η λευτεριά μετρά με "βία" ή με "βια" τη γη και άλλα πολλά τέτοια.
θα επέκτεινα το ερώτημά σου: ποίηση και πολιτική ή ανέκδοτα και πολιτική;

Την καλημέρα μου!

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΔΙΑΒΑΤΕΣ

ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ!

Συνολικές προβολές σελίδας

FeedBurner FeedCount