koul

[στη Raissa  και στον Fatih]

Προσπαθεί να μάθει ελληνικά. Δύσκολη γλώσσα, το ξέρω , αλλά τα «πήρε» αμέσως όμως, και την αλφαβήτα και τον τονισμό. Τις προάλλες μου είπε πόσο χαρούμενη είναι που καταλαβαίνει πια αρκετά, που μπορεί να μιλήσει κι αυτή, κι ας μην συμπλήρωσε ακόμα χρόνο εδώ.

Μάθαμε πια τα ρήματα και της α΄ και της β΄ συζυγίας και στον ενεστώτα και τον αόριστο. Ένα διάλλειμα χρειαζόταν. Έξω η άνοιξη πετροβολούσε τα παράθυρα.

-Θα μου πεις ένα παραμύθι από την πατρίδα σου;

-Στα αγγλικά ή τα γαλλικά;

-Όχι. Στην πραγματική γλώσσα της πατρίδας σου, τα μπασσαά.

Ξεκίνησε να διηγείται.

Anguınguılayè - yessèh

Kel yara koul à bèe na ngon i djè soup i nouga, ndi  à bènà bè yom ı ha i soup yè qui a labèe bounga nouga, a bon hèe ı ndjel bınouga gwobissó bı tagbè.

Quı hiki nouga y bèe y tagbè ni yom, y bèe lama tsi nyè yom qui (mocabo, loba, tolè nouga) i nyoú soup yèe, koul à bone bo’o bıdjeck gwè. Na’ano qui à bi mal lamb, à djè bidjeck gwè gwobissóh ló lè mawanda mè ma hló.

I nguèn bà bar nyè bidjeck gwap, koul nyè bó lè, à bi bèm bóh à bi bèm bóh à wàa, djone à bi djè bıdjeck gwobıssó.

Ki’ ı ba bı ounoup, kolil à djop i kèrè carapace yèe.

[ou kèes ban mout y ntèl wèeh yi ou gwè bè nwiı]

....

-Θέλεις να μου τη γράψεις για να τη διαβάσουν κι άλλοι;  Θα κάνουμε ένα αφιέρωμα στο διαδίκτυο για τον ρατσισμό την Παρασκευή. Εκεί θα την δημοσιεύσω. 

-Ναι. Αλλά θα καταφέρω να τη μεταφράσω;

-Μαζί θα το κάνουμε....  

η φωτογραφία από εδώ

[Ιστορία – παραμύθι

Μια μέρα η χελώνα ήθελε να ετοιμάσει μια σούπα για να φάει, αλλά δεν είχε τίποτε από τα απαραίτητα για να μαγειρέψει. Στο δάσος δε μπορούσε να πάει να κυνηγήσει, ούτε και να να μαζέψει λαχανικά για την σούπα της. Στάθηκε στη μέση του δρόμου απ’ όπου περνούσαν όλα τα ζώα που επέστρεφαν από το δάσος στο σπίτι τους κρατώντας το καθένα τους κάτι στο στόμα (mocabo, loba, κρέας). Κανένα όμως δεν της έδινε σημασία. Η χελώνα άναψε μια πολύ μεγάλη φωτιά κι έβαλε επάνω την κατσαρόλα. Τώρα τα άλλα ζώα -που στην αρχή δεν της έδιναν σημασία- σταματούσαν και με απορία κι εκείνη τους έλεγε. «Ετοιμάζω μια καταπληκτική σούπα, αλλά το μόνο πράγμα που δεν έχω είναι αυτό ακριβώς που έχεις στο στόμα σου. Βλέπω όμως πως έρχεται από μακριά κι άλλο ζώο με το ίδιο ακριβώς στο στόμα του. Αν μου δώσεις όμως εσύ λίγο, θα έχεις το μερίδιο σου από αυτό το θαυμάσιο φαγητό.» Δίχως να ξέρουν πως στην κατσαρόλα είχε μόνο νερό, άφηνε το καθένα και από κάτι και μάζεψε όλα όσα της χρειαζόταν για να αρχίσει το μαγείρεμα. Όταν ήρθαν τα ζώα για να πάρουν το μερίδιό τους η χελώνα τους είπε πως κουρασμένη να τα περιμένει έφαγε όλο το φαγητό.  Νευριασμένα εκείνα ήθελαν να της κάνουν κακό κι εκείνη μαζεύτηκε στο καβούκι της, ασφαλής και χορτασμένη πια.]

[Επιμύθιο: Μην κρίνετε κάποιον από την φυσική του όψη, αλλά από την σοφία του]  

με την ανάρτηση αυτή οι Κυνοκέφαλοι συμμετέχουν μαζί με άλλα ιστολόγια στο διιστολογικό αφιέρωμα με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης και τη μέρα κατά του ρατσισμού.

Συμμετέχουν:

βιβλιοθηκάριος: Αυτός ο άνθρωπος μπροστά σας
το ιστολόγιο του Ερυθρού Καγκουρώ: Ο Τζουζέπε Ουνγκαρέτι νεοσύλλεκτος
ο ήχος του ανέμου:  Άνομο μυστικό
roubies and clouds: Η ποίηση να μας φυλάει
kospanti: Μπήκα στην ποίηση
ποδηλάτισσα: Η παρουσία
αναγεννημένη: Ποιητική ισημερία VI
το καραντί: 21η Μαρτίου
σημειωματάριο: για την ημέρα της ποίησης και κατά του ρατσισμού
τσαλαπετεινός: Μιλώ...