Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Και λοιπόν;

Συχνά πυκνά ακούγαμε μάλλον το
΄
"όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει" [1]
γραμμένο εκεί κάπου στο '40.

Μάλλον θα μπερδεύονταν τα πράγματα περισσότερο, αν το ίδιο συχνά λεγόταν κι εκείνο το

"Μπολιβάρ, είσαι ωραίος σαν Έλληνας" [2],

αλλά ευτυχώς, θα έλεγε κανείς, που δεν τον πολυδιαβάζουν και πιθανότερο και να μην ξέρουν ποιος το έγραψε ή ότι έγραψε και ποιήματα. Το '43 τώρα ποιος ξέρει τι και ποιον να 'χε κατά νου, τι να βίωνε.
Κι εκεί στο '58 με '59 να ακούστηκε πως

"Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου..."[3]

Μάλλον όμως τον είχε προλάβει κι αυτόν και τους άλλους εκείνος ο γνωστός γεροπαράξενος το 1907, προσπαθώντας να γράψει κάτι σαρακοστιανό, για τη γλώσσα και την κοινωνία  

"έν ζωντανόν σώμα δεν δύναται να ζήση δι’ ενέσεων, τρόπον τινά, από κόνιν αρχαίων σκελετών και μνημείων, άλλο τόσον δεν δύναται να ζήση, ειμή μόνον κακήν και νοσηράν ζωήν, τρεφόμενον με τουρσιά και με κονσέρβας ευρωπαϊκάς" [4]

Στον πρώτο συμπλήρωσε κάποιος το '69

Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει, έλεγε κι ο Ποιητής
Η Ελλάδα με τα ωραία νησιά, τα ωραία γραφεία,
τις ωραίες εκκλησιές
Η Ελλάς των Ελλήνων [5]

αλλά μάλλον περισσότερο ήθελε να μιλήσει για τον απλό θεατή και τον ασήμαντο ανθρωπάκο.

Μετά ήρθαν και μίλησαν άλλοι με πιο επίσημο λόγο, πιο επίσημη γλώσσα στο Αρθρο 120- παράγραφοι 2,3 και 4.

Και λοιπόν; Σε τι μας χρειάζονται τα ποιήματα; Κι ο επίσημος λόγος, παλιοκαιρισμένος που μοιάζει, μάλλον πρέπει να καταργηθεί.Έτσι, λένε κάποιοι....





[1]Γ. Σεφέρης, Τετράδιο Γυμνασμάτων, Με τον τρόπο του Γ.Σ.,
[2] Ν. Εγγονόπουλος, Μπολιβάρ
[3] Οδ. Ελύτης, Άξιον Εστί
[4] Αλ. Παπαδιαμάντης, Γλώσσα και κοινωνία, εφ. Αλήθεια, 1907 / Βαλέτας Ε', σ. 237.
[5]Μ. Αναγνωστάκης, Θεσσαλονίκη, Μέρες του 1969 μ.Χ. /Δεκαοχτώ Κείμενα 1970 

5 σχόλια:

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Ανέραστοι να μείνουν όσοι ποτέ δεν κατάλαβαν τι μας χρειάζονται τα ποιήματα.

γρηγόρης στ. είπε...

Ανέραστοι, αλλά και αγέραστοι και πολιτικοί ενίοτε ή έστω ηγέτες, Γιώργο, δυστυχώς, μαζί με τους ανέραστους, αγέραστους οπαδούς τους.

Unknown είπε...

Ειπες πολλα......μονο που οι ποιητες σημερα ζουν κι αυτοι στον δικο τους μικροκοσμο και σε καποιο θολο τοπιο..

γρηγόρης στ. είπε...

Τασούλα,

ναι, μερικοί ζουν εκεί στο μικρόκοσμό τους περιμένοντας μια επιχορήγηση, τα φώτα στις κοσμικές δεξιώσεις (διάβαζε βιβλιοπαρουσιάσεις, βραδυές με κεριά τσάι και ποίηση...) ή μερικές φορές και καμιά εκλόγιμη θέση σε κάποιο ψηφοδέλτιο επικρατείας, αλλά κανείς δεν τους θυμάται μετά από λίγα χρόνια.
Υπάρχουν όμως κι άλλοι που δεν εξαργυρώνουν τη ποίηση και τη ζωή τους.

Unknown είπε...

Γρηγορη, δεν θα αντιλεξω,,αυτο με τα κερια και τα ΣΤΙΚΣ πολυ ΤΡΕΝΤΙ [Ελληνικοτατο].....

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΔΙΑΒΑΤΕΣ

ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ!

Συνολικές προβολές σελίδας

FeedBurner FeedCount