Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Το Υπερκείμενο

Προσπάθησα να το διαβάσω με κάθε τρόπο.
Οι παραδοσιακοί τρόποι μάλλον δεν ήταν ό,τι το πιο χρήσιμο στις προσπάθειες ανάγνωσης, ερμηνείας και ανάλυσης.
Είπα να εφαρμόσω στην ανάγνωση την διακειμενικότητα, καθώς και άλλες αρχές της σημειωτικής.

Τελικά νομίζω πως μάλλον έτσι μπορεί να διαβαστεί καλύτερα και να κατανοηθεί πλήρως.

Τώρα, μάλιστα.
Αυτό μπορεί κανείς να το πει κανείς Υπερκείμενο.

Μπορεί να μην είναι καλύτερο από το πρωτότυπο. [Εξάλλου αυτό το έγραψε επώνυμος, άρα είναι και εξ ορισμού καλό και αποδεκτό και πάνω απ' όλα φιλοσοφημένο.]
Ε, τώρα, αν κάποιοι προσπάθησαν να το σχολιάσουν, χαρά στο κουράγιο και την υπομονή τους!

Αντί να το σχολιάσω, λέω να πάω μια βόλτα στα Προσφυγικά απόψε, ό,τι απέμεινε δηλαδή. Εκεί στα στενά δρομάκια και τα χαμηλά σπίτια θα προσπαθήσω να διαβάσω τα άλλα υπερκείμενα, τα πραγματικά....

4 σχόλια:

Theorema είπε...

Ζήλεψα αυτή τη βόλτα δίπλα στα προσφυγικά...

γρηγόρης στ. είπε...

Ευπρόσδεκτη!
Και μετά ακολουθούν φυσικά τα τσιπουράκια.

Unknown είπε...

Επραξες 'αριστα' .Εκει που πργματι βρισκονται οι 'επωνυμοι' της καθημερινοτητας.

γρηγόρης στ. είπε...

Πράγματι, Τασούλα, οι επώνυμοι της καθημερινότητας, της βιοπάλης και της ιστορίας, δηλαδή με έψιλον κεφαλαίο.

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΔΙΑΒΑΤΕΣ

ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ!

Συνολικές προβολές σελίδας

FeedBurner FeedCount