διπλή ανάγνωση

Στη διπλωμένη εφημερίδα, αγορασμένη μαζί με άλλα ψώνια, ανάμεσα σε διαφημίσεις και φωτογραφίες δε γράφει πουθενά πως 

Όσο θα λιγοστεύουν τα ψοφίμια
τόσο θ' αγριεύουν τα κοράκια (1)

και στο σημείωμα του εκδότη ποτέ δε θα διαβάσει κανείς, γιατί πικρό ίσως αλλά κι αληθινό ότι

Δεν μας χορεύουν πια στο ταψί.
Δεν μας καθίζουν σ' αναμμένα κάρβουνα.
Μπαίνουμε μόνοι μας, αξιοπρεπώς,
σε φούρνο μικροκυμάτων (2)

Η εφημερίδα δε θα ξεδιπλωθεί. Θα σταματήσει η μουσική το δελτίο ειδήσεων πριν ακόμα ξεκινήσει.
Ποιος να μιλήσει; Ποιος να απαντήσει; Ποιος να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με το δίλημμα 

Ένα ποίημα ή ένα πιάτο φακή;
Ξέρω ποια είναι η σωστή απάντηση.
   Αλλά πεινάω. (3)

Αφήνω την εφημερίδα στην άκρη. Ανάμεσα σε σημειώσεις, βιβλία κι αποκόμματα γλίστρυσε από το πάνω ράφι μια παλιά κάρτα επικοινωνίας και ευχών "για το έτος 2007". Τυχαία είχε ανοίξει στη σελίδα 18


Δεν γίνεται απουσιολόγιο
χωρίς γομολάστιχα (4)

Γρήγορα πέρασε έτσι το ιδρωμένο απόγευμα του Σαββάτου. 
Αύριο Κυριακή και για όλη την εβδομάδα θα

Προστατεύω τα διαφανή, απλά ποιήματά μου,
γιατί με προστατεύουν
από τερατικά, ομιχλώδη τοπία
και φοβερές, βιβλικές σημασίες (5)

(1)[ σελ. 14], (2)[ σελ. 22], (3)[ σελ. 6], (4)[ σελ. 18], (5)[ σελ. 12]

Κώστας Καλαπανίδας, Λυρική ατοπία, Αργυρούπολη Δεκέμβρης 2006