Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

ο Φράχτης που υψώσαμε γύρω μας




...
∆ίδου πένητι χεῖρα κειμένῳ κάτω.

...
Ξένους ξένιζε, ξενοπρεπῶς καὶ τρέφε.
.....

2 σχόλια:

fvasileiou είπε...

Μου θύμισες το άλλο -επίκαιρο, φευ- αριστούργημα:
Δος μοι τούτον τον ξένον,τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσω.

Δος μοι τούτον τον ξένον,ον ομόφυλοι, μισούντες θανατούσιν ως ξένον.

Δος μοι τούτον τον ξένον,ον ξενίζομαι βλέπειν του θανάτου τον ξένον.

Δος μοι τούτον τον ξένον, όστις οίδε ξενίζειν τους πτωχούς και τους ξένους.

Δος μοι τούτον τον ξένον, ον Εβραίοι τω φθόνω απεξένωσαν κόσμω.

Δος μοι τούτον τον ξένον,ίνα κρύψω εν τάφω, ος ως ξένος ουκ έχει την κεφαλήν πού κλίνη.

Δος μοι τούτον τον ξένον,ον η μήτηρ ορώσα νεκρωθέντα εβόα: Ω Υιέ και Θεέ μου, ει και τα σπλάχνα τριτρώσκομαι

γρηγόρης στ. είπε...

Π΄ντα επίκαιρο!
Άλλα και οι μεν, και οι δεν, και οι αλλά, με αυτά θα ασχολούμαστε τώρα;

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΔΙΑΒΑΤΕΣ

ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ!

Συνολικές προβολές σελίδας

FeedBurner FeedCount