Η αυτοεκπληρούμενη πολιτική προφητεία

Για να προχωρήσει κανείς σε μιαν ανάλυση του "παιχνιδιού" και πιθανώς να προτείνει και κάτι σταματά πάντα σε ένα εμπόδιο: δεν έχει γίνει ως τώρα κάποια σοβαρή και επικαιροποιημένη ανάλυση και εμβάθυνση στο τι είδους ανάπτυξη υπήρξε στην Ελλάδα ως τώρα, δεν έχουν κατανομαστεί και δεν έχουν καταδειχθεί οι στρεβλότητες και οι παρεκκλίσεις. Όμως εκτός από την οικονομία, την παραγωγή και τις παραγωγικές διαδικασίες, ποιος αγγίζει το θέμα των νοοτροπιών και όλων εκείνων των ιδεολογημάτων που αναδύθηκαν και αποτέλεσαν κατευθυντήριες γραμμές πορείας;


Τελικά είναι ίσως αρκετά βολικό να μιλά κανείς για τον homo economicus, αλλά να μην αγγίζει θέματα όπως το πως διαμορφώνονται οι νέες μορφές ατομικότητας και συλλογικότητας, τι είναι δημόσιο και τι ιδιωτικό, ποιο περιεχόμενο και ποιες μορφές έχει η πολιτιστική ταυτότητα σήμερα, κ.α.π..

Αποτελεί επιπλέον χαρακτηριστικό της αυτοεκπληρούμενης πολιτικής προφητείας η προσμονή και η παρακίνηση ο κόσμος να συμπεριφερθεί και να αντιδράσει σύμφωνα με σχήματα και τρόπους, όπως στο παρελθόν, γιατί πολλοί [αν όχι όλοι] που μιλούν με προτεταγμένο το δάχτυλο και το αναλώσιμο όραμα ενσαρκώνουν ακριβώς αυτό: το παρελθόν.

[Από ένα σχόλιο εδώ]