Έφτασε λοιπόν ο
ευγενής στον ιερό ναό κι απέδωσε τιμές στο μάρτυρα με την καθιερωμένη
γονυκλισία, κι από το πλήθος ήρθε η επιδοκιμασία, που συνηθίζεται να συνοδεύει
την εμφάνιση του ηγεμόνα•στάθηκε στην καθιερωμένη θέση του και κάλεσε τον
αρχιερέα να έλθει δίπλα του, όπως έχει καθιερωθεί κι αυτό σύμφωνα με τους
κανόνες ή τα έθιμα.
Τότε λοιπόν η aκολουθία τελέστηκε με απόλυτη ακρίβεια- όπως ήταν φυσικό, μια και υπήρχαν
τέτοιοι παρατηρητές- κι ακούγονταν πιο θεϊκές οι ψαλμωδίες με τάξη και ρυθμό
και έντεχνη εναλλαγή για περισσότερη χάρη. Και δεν έψελναν ύμνους μόνο οι
άντρες, αλλά και οι όσιες και μοναχές γυναίκες, που βρίσκονταν κάπου στη
αριστερή πτέρυγα του ναού, χωρισμένες και αυτές σε δυο εναρμόνιους χορούς,
τιμούσαν με τον καθιερωμένο τρόπο τον μάρτυρα. Κι όταν η τελετή και οι καθιερωμένες
τιμές έφτασαν στο τέλος τους, προσκυνήσαμε κι εμείς όπως ταίριαζε, ζητήσαμε από
το Μάρτυρα να διευκολύνει την επιστροφή μας, βγήκαμε από το ναό μαζί με όλο τον
κόσμο και το δούκα και γυρίσαμε στο κατάλυμά μας.
Τιμαρίων. Ένα
Ταξίδι απο την Κωνσταντινούπολη στη Θεσσαλονίκη. [Μετάφραση-σχόλια: Π.
Βλαχάκος], Ζήτρος 2001, σ.69/71.
1 σχόλιο:
Καλημέρα, Γρηγόρη. Έχουν βαλθεί να μας χαλάσουν τη γιορτή οι σιδερόφραχτοι ηγεμόνες μας. Που δεν μπορούν να συναντήσουν ούτε καν να αντικρίσουν στα μάτια ένα λαό που τον κατέστρεψαν και τον τρέμουν.
Ξύπνησα το πρωί και σκεφτόμουν ακριβώς αυτό, ότι δεν νομίζω όσο γνωρίζω ποτέ στο παρελθόν να είχε υπάρξει τέτοια κατάσταση. Στο ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας δεν νομίζω ποτέ να έκλεισαν έξω το λαό. Δεν νομίζω αυτό που ζούμε να συγκρίνεται με άλλη ιστορική περίοδο ή στιγμή.
Το ποστ αυτό με περίμενε...
Προσκλήσεις, μπάτσοι, κάγκελα παντού και στη μέση τα χρυσοποίκιλτα παγώνια μιας ματοβαμμένης εξουσίας.
Αυτοί κάγκελα, ήρθε η ώρα να πιάσουμε κι εμείς τα καγκέλια μας.
Χρόνια μας πολλά!
Δημοσίευση σχολίου