επειδή πολλά ακούμε,
τέτοιες λοιπόν μέρες και στιγμές που είναι
"Θυμάμαι όμως πολύ καλά τα λόγια του....
Εγώ στον μεγάλο, μια συμβουλή έδωσα: Αγόρι μου, να μην είσαι η βίδα που γυρίζει, αλλά το κατσαβίδι που τη βιδώνει. Κι αν δεν το μπορείς αυτό, τουλάχιστον προσπάθησε να είσαι μια βίδα ελαττωματική, που πάντα θα φεύγει από τη θέση της"
τέτοιες λοιπόν μέρες και στιγμές που είναι
"Θυμάμαι όμως πολύ καλά τα λόγια του....
Εγώ στον μεγάλο, μια συμβουλή έδωσα: Αγόρι μου, να μην είσαι η βίδα που γυρίζει, αλλά το κατσαβίδι που τη βιδώνει. Κι αν δεν το μπορείς αυτό, τουλάχιστον προσπάθησε να είσαι μια βίδα ελαττωματική, που πάντα θα φεύγει από τη θέση της"
Ν. Δαββέτας, Η εβραία νύφη, Κέδρος 2009
6 σχόλια:
Ωραίο!
Πάντα με γοήτευαν τα ελαττώματα.
Διδακτικότατο, μέρες που είναι!
Δύτη,
πράγματι ωραίο σα βίδα που της λείπουν κάποιες βόλτες. Σαν αυτό στην αρχή του βιβλίου: «Η Ιστορία μας είναι σαν μια βουλωμένη λεκάνη τουαλέτας. Τραβάμε και ξανατραβάμε το καζανάκι, αλλά τα σκατά πάντα επιπλέουν».
Τheorema,
κι εμένα εκτός από τα ελαττώματα περισσότερο κι αυτοί που παραδέχονται ότι τα έχουν.
Ρογήρε,
διδακτικό, και εφαρμογή!
Σήμερα οι Αγανακτισμένοι όλης της γης δίνουν, λέει, ραντεβού. Μου αρέσει που αντιδρούν, έτσι, γκλόμπαλι, σε μια γκλόμπαλ πολιτική. Από την άλλη όμως δεν μπορώ να μη σκεφτώ πως αυτή η συναισθηματική αντίδραση δεν βγάζει πουθενά. Αλλά ο Δαββέτας την δίνει τη λύση: :ν δέν ξέρουμε τι θέλουμε να φτιάξουμε, τουλάχιστον ας σαμποτάρουμε το έργο τους...
Πέρα από το globallity , υπάρχει η συνοικία, η γειτονιά, η πολυκατοικία, το διπλανόκαι απέναντι διαμέρισμα....Η συναισθηματική αντίδραση είναι καλή, γιατί καταργεί παλιά και βολικά καλούπια, αποσυντονίζει τους ρυθμισμένους εγκέφαλους των ταγών και των κατ' επάγγελμα επαναστατών. Από την άλλη όμως είναι και πολύ εύκολο να χειραγωγηθεί.
Θα πρότεινα επίσης, Φώτη, να ακολουθήσουμε το manual επακριβώς. Αυτό δείχνει περισσότερο, όχι τις αδυναμίες, αλλά τις ανεπάρκειες του έργου τους.
Δημοσίευση σχολίου