Ξεσκονίζεις τα παπούτσια σου
Ξέχασες όμως
Ότι είσαι ολόκληρος σκόνη
Ξέχασες όμως
Ότι είσαι ολόκληρος σκόνη
Θωμάς Ιωάννου
(Οδός Πανός, τ. 150, Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2010)
Οι Κυνοκέφαλοι ζουν ακόμη. Περιπλανιούνται στις παραθαλάσσιες λεωφόρους των σώψυχων κειμένων ανάμεσα σε χειρόγραφα, κώδικες και τις κιτρινισμένες σελίδες λευκών κάποτε σημειωματαρίων και σε γραμμές ασπρόμαυρων σχεδίων.
Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2016
(1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2014
(12)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2013
(14)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2012
(17)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
▼
2011
(33)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ▼ Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2010
(48)
- ► Δεκεμβρίου (7)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (8)
-
►
2009
(53)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
►
2008
(28)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
ΔΙΑΒΑΤΕΣ
Περιδιαβαίνοντας και σταματώντας
- # ΚΥΝΟΚΕΦΑΛΟΙ και ΑΛΛΟΙ
- # οι αυθεντικοί Κυνοκέφαλοι
- 'alios
- EX LIBRIS
- Fairuz
- Herr K.
- Mahmoud Darwish
- NATPRESH, η ανεξάρτητη εφημερίδα των Πομάκων
- Und ich dachte immer
- death to the world
- Άρωμα Ασίας
- Αποικία Ορεινών Μανιταριών
- Αρσένιος Μέσκος
- Για την απλή και ήσυχη ζωή συν πάσι τοις αγίοις...
- Ημερολόγιο
- Ιδιωτική Οδός
- Ιστολογιακόν σημειωματάριον φιλαλήθους
- Μάνος Χατζιδάκις
- Μικρά Δοκίμια
- Μικρός Απόπλους
- Νίκος Διακογιάννης Τέρα Άμου
- Νεκτάριος
- Νόστος
- Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα
- Ορθόδοξος κόσμος
- Πόντος και Αριστερά
- Σημειωματάριο
- Στον ίσκιο του Ήσκιου
- Σύνδεση με Κάιρο
- Το Μανιτάρι του Βουνού
- Το παιδί της πλατείας
- Τρελογιάννης
- Τσουκνίδα
- Υπέρβαση
- Χριστιανισμός
- ο δύτης των νιπτήρων
- π. Λίβυος
- το ιστολόγιο του Ρογήρου
- أوقيانوسُ قطرةٍ Σταγόνας Ωκεανός
- قبسٌ من نور Φως από το φως
ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ!
Συνολικές προβολές σελίδας
4 σχόλια:
Γειά σου Γρηγόρη, λιτός αλλά καίριος
Εγώ διαβάζω περισσότερο την Λέξη και το Δέντρο. Η οδός Πανός δενμε καλύπτει πλήρως. Καλησπέρες πολλές, γρηγόρη, από την χειμωνιάτικη Νίσυρο.
Συμφωνώ με το σχόλιο δύο... άσε που δεν θα άντεχα Χρονά επί δύο ("Βιβλιοθήκη" Ελευθεροτυπίας, Οδός Πανός)...
leo,
έχουμε χορτάσει πλέον από τις "μεγάλες αφηγήσεις" που πλέον δεν έχουν να πουν και τίποτε...
Νίκο,
το καθένα και από τα τρία περιοδικά πάντως προσφέρει πιστεύω αρκετά και σε διαφορετικά επίπεδα. Σε όλα εντοπίζεις διαμαντάκια.
Καλή επιτυχία κι από εδώ για το νέο βιβλίο σου!
Γιώργο,
προεκτείνοντας... το δύο και το τρία... κι εγώ δεν αντέχω αυτά και άλλα πολλά σε αυτά που λέγονται ένθετα και αφιερώματα για το βιβλίο. Και βέβαια υπάρχουν και χειρότερα....
Δημοσίευση σχολίου