ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ

Η βιολογία ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον μάθημα στο σχολείο, το οποίο όμως ποτέ δε μας το δίδαξε κάποιος βιολόγος. Φαντάζομαι ότι βέβαια και τώρα πάλι θα είναι ελάχιστοι οι βιολόγοι που διδάσκουν στο Παλιό Σχολείο, αλλά από το Σεπτέμβριο που θα ανοίξει τις πύλες του το "Νέο Σχολείο", τα πράγματα θα βελτιωθούν. Πάντως είτε έτσι είτε αλλιώς μάθαμε εκτός από την δομή του κυττάρου και όλα όσα αφορούσαν την κληρονομικότητα, άντε και κάποια πράγματα από τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου. Αργότερα, στο Πανεπιστήμιο, σε αυτό με τα παλιά προγράμματα και το ασύνδετο με την αγορά και την επιχειρηματικότητα, ήρθαμε και σε επαφή εμείς των θεωρητικών σπουδών [ανθρωπιστικών τις λέγαν τότε και ήταν μάλλον] και με άλλες θεωρήσεις,ερμηνείες και εξηγήσεις για τον κοινωνικό δαρβινισμό και που οδήγησε, όταν και όπου εφαρμόστηκε.
Έπρεπε όμως να περάσει πολύς καιρός για να κατανοήσουμε όρους συγκαιρινούς, όπως η αειφόρος ανάπτυξη και η βιοποικιλότητα. Με βάθος και πλάτος και με νόημα ήταν και είναι όλα αυτά, αλλά έπρεπε πάλι να περάσουν κάποια χρόνια για να δούμε ότι η κληρονομικότητα είχε και μια σύνδεση με την ζωή και το κοινωνικό γίγνεσθαι και πως συνδέεται με το "δια βίου" [σε όλα τα επίπεδα υπαρκτά και πιθανά], η αειφόρος ανάπτυξη να αποκτά χρώμα και να γίνεται πράσινη. Ε, όσο για την κληρονομικότητα, αυτή ξέρουμε πως είναι ο ισχυρότερος νόμος που ισχύει, αυτό το καταλαβαίνουμε όλοι μας. Ε, όσο για τη βιοποικιλότητα, τόσα χρώματα και τόσες ιδέες και πολλοί περισσότεροι εκφραστές γύρω μας. Όμως όσο αφορά την τελευταία, τα πράγματα δεν είναι και τόσο ρόδινα. Λένε οι ειδικοί "Σήμερα, είμαστε μάρτυρες μιας σταθερής φθίνουσας πορείας της βιοποικιλότητας, με βαριές συνέπειες για το φυσικό κόσμο και την ανθρώπινη ευημερία. Οι κύριες αιτίες είναι οι αλλαγές στους φυσικούς οικοτόπους. που οφείλονται στα συστήματα εντατικής γεωργικής παραγωγής, στην ανοικοδόμηση, τις εξορύξεις, την υπερεκμετάλλευση δασών, ωκεανών, ποταμών, λιμνών και εδάφους, στις διεισδύσεις αλλόχθονων ειδών, στη μόλυνση και, όλο και περισσότερο, στην αλλαγή του παγκόσμιου κλίματος. Η Ευρώπη έχει θέσει ως στόχο την ανακοπή της φθίνουσας πορείας της βιοποικιλότητας έως το 2010."
Ελπίζω, λοιπόν κι εγώ όπως και πολλοί άλλοι ότι τελικά θα διασωθεί και η μια η βιοποικιλότητα, η βιολογική, και η άλλη, η κοινωνική, η ιδεολογική, και ό,τι συμπεριλαμβάνεται ακόμη.
Ένα ακόμη μάθημα στη βιολογία, αμέσως μετά το κύτταρο και τη δομή του, ήταν και αυτό για κάποιους περίεργους οργανισμούς, τις αμοιβάδες, που βλέπω να έχει και πολλές άλλες προεκτάσεις σήμερα.
Φαίνεται όμως ότι όλο και πιο πολύ επιβάλλονται και κυριαρχούν οι πιο επικίνδυνες από αυτές.
Και είναι γνωστό πως " Ο μικροοργανισμός πολλαπλασιάζεται με διαίρεση (διχοτόμηση). Αρχικά ο πυρήνας της χωρίζεται σε δύο άλλους, θυγατρικούς, και έπειτα το κυτταρόπλασμά της επίσης διαιρείται στο κέντρο, με περίσφιξη."
Ωχ, παρά είναι πολλές οι ομοιότητες....