Θερινό σινεμά

Ο Βαγγέλης είχε τον καλοκαιρινό κινηματογράφο στο χωριό. Τι κινηματογράφος, δηλαδή; Μια μηχανή προβολής που είχε φέρει μάλλον από τη Γερμανία και ένα πανί προβολής που 'χε στήσει στο οικόπεδο, της Τούλας, κοντά στην πλατεία. Για καθίσματα, ελατίσιες τάβλες πάνω σε κασάκια και σε κούτσουρα. Είσοδος ένα τάληρο κάθε σαββατόβραδο όλο τον Ιούλιο και Αύγουστο. Η προβολή άρχιζε στις εννιά, αλλά όλο σχεδόν το χωριό μαζευόταν πολύ πιο νωρίς, για να πιάσουν θέσεις, να κουβεντιάσουν. Μπροστά πάντα κάθονταν οι μεγαλύτεροι και πίσω πάντα η νεολαία. Ο Βαγγέλης ήταν αγαπητός σε όλους και ήξερε πως να μαζεύει όλο το χωριό από τα μπλε, τα πράσινα και τα κόκκινα καφενεία. Ήξερε τι ταινίες θα έβαζε, ασπρόμαυρες ελληνικές, ποτέ σχεδόν κωμωδίες, ούτε και από τις άλλες με τα ψεύτικα κλάματα.